اثرات سیر در پیشگیری از تغییرات بیوشیمیایی ناشی از مسمومیت مزمن با سیانید در موش صحرایی

علاوه بر مسمومیت حاد سیانید، مسمومیت مزمن سیانید در سال های اخیر مکرراً گزارش شده است که می تواند ناشی از در معرض قرار گرفتن تدریجی با عوامل تغذیه ای، محیطی و صنعتی باشد. در مطالعه ی حاضر اثرات مسمومیت مزمن با سیانید پتاسیمبر پارامتر های بیوشیمیایی و شاخص های وضعیت اکسیداتیو و همچنین اثرات احتمالی مفید پودر سیر مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تعداد 24 موش صحرایی نر به طور تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه1 به عنوان کنترل در نظر گرفته شد، در حالیکه گروه2 آب آشامیدنی حاوی سیانید (mgl^(-1)200) دریافت نمودند. گروه3 آب آشامیدنی حاوی سیانید (mgl^(-1)200) و جیره غذایی حاوی 5 درصد پودر سیر دریافت نمودند. گروه4 با رژیم غذایی حاوی 5 درصد پودر سیر تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش (42 روز)، نمونه گیری از تمام گروه ها انجام گرفت. سیانید باعث افزایش معنی دار فعالیت alt، alp و غلظت اوره پلاسما در گروه2 در مقایسه با گروه کنترل شد. از طرف دیگر، سایر پارامترهای بیوشیمیایی بدنبال تجویز سیانید تغییر معنی دار نداشتند. همچنین سیانید باعث افزایش معنی دار غلظت مالون دی آلدئید (mda) و کاهش قابل توجه اما غیر معنی دار فعالیت sod اریتروسیتی در گروه2 در مقایسه با گروه کنترل شد. سیر باعث افزایش قابل توجه فعالیت sod اریتروسیتی در گروه های 3و4 شد که در مقایسه با گروه2 تفاوت معنی دار داشت. کاهش قابل ملاحظه ی غلظت mda اریتروسیتی در گروه4 در مقایسه با سایر گروه ها مشاهده شد که البته تفاوت مشاهده شده صرفاً در مقایسه با گروه های 2و3 معنی دار بود. بر اساس نتایج این تحقیق تغییر معنی داری در میزان mda پلاسمایی و فعالیت gpx اریتروسیتی در گروه های 2، 3 و 4 در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد. تجویز سیر باعث افزایش معنی دار پتانسیل احیا کنندگی آهن فریک پلاسما (frap) و میزان گلوتاتیون اریتروسیتی در گروه4 در مقایسه با گروه های 1و 2 شد. همچنین سیر باعث کاهش غلظت mda اریتروسیتی، اوره و فعالیت alpوalt پلاسمایی در گروه 3 گردید طوریکه در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی دار نداشتند. این نتایج نشان می دهد، سیر می تواند در جلوگیری از تغییرات پارامترهای بیوشیمیایی و شاخص های وضعیت اکسیداتیو ناشی از مسمومیت با سیانید تأثیر گذار باشد. با در نظر گرفتن خواص آنتی اکسیدانی ترکیبات ارگانوسولفوره موجود در سیر و همچنین توانایی آنها در افزایش میزان سولفان سولفور سلول، می توان سیر را بعنوان یک گزینه ی مناسب در پیشگیری و درمان مسمومیت با سیانید، پیشنهاد نمود. به هرحال، تحقیقات بیشتر به منظور درک بهتر مکانیسم مولکولی اثرات بهبود دهنده سیر در مسمومیت با سیانید مورد نیاز است.